Καλό καλοκαίρι!
Είθε αύριο όλοι οι ευτυχείς εραστές της ζωής να περάσουν,
όπως ακριβώς το έχουν φτιάξει στο μυαλό τους.
Οι υπόλοιποι… οι προσωρινώς ή μονίμως καταθλιπτικοί…
να πά’ να γαμηθούμε! Μέρα που είναι!
Εγώ θα πάω επιτέλους ν’ ασχοληθώ με το καινούριο μου σπίτι.
Γαμήσι είναι κι αυτό… Άσε που σου μένει και κάτι…
Φιλιά σε όλους!
…
Όλα τα άλλα καλά.
Το καλό καλοκαίρι τι το ήθελες;
Να μας σπάσεις τα νεύρα μέρα που είναι;
Για μαζέψου λέμε!
(καιάλλοι αγαπήσανε αλλά δεν κάνουνε έτσι)
btw Γιατί όταν λέμε “γαμήσι” θεωρούμε ότι είναι κάτι κακό;
Εδώ άλλοι κάνουν πως και πως για ένα γαμήσι..
Να μου πεις, άλλοι πληρώνουν για ένα γαμήσι…
Και βέβαια άλλοι πηδάνε από τον τέταρτο για ένα γαμήσι.
Είναι αναλόγως το γαμήσι θα μου πεις…
Επίσης: crappy valentines day για αύριο!!! 😀
[ασχέτως που δεν πιστεύω στον έρωτα (εκτός αν κι εσείς εννοείτε την σαρκική επιθυμία με αυτήν την λέξη) παρά μόνο στην αγάπη (κι αυτή πιστεύω ότι είναι παροδική στην πλειονότητά διότι πάντα υπερισχύει οι εγωιστικές τάσεις των γονιδίων μας), αλλά μη-“ερωτευμένος” δεν σημαίνει απαραίτητα και καταθλιπτικός]
Οπότε συμφωνώ. Να πα να γαμηθούν!!! [με την κακή έννοια και όχι με την έννοια-ευχή]
Φιλιά!!!
Καλορίζικο και καλό κουράγιο 🙂
Κούκε, ε… ήμουν ανέκαθεν των άκρων!!
par…aloge, για καλό το έγραψα. Θεωρώ το γαμήσι πολύ καλό πράγμα ακόμα και με την κακή του έννοια (το ζόρι, τη δυσκολία). Οι εραστές της ζωής δεν είναι συνήθως καταθλιπτικοί.
ladybug, θενκς. Τις συμβουλές σου ακολουθώ… 🙂
Ομολογώ..ωραία τα κατάφερες!
Όλους ..για γαμήσι μας έστειλες, είτε έτσι είτε αλλιώς..δεν την γλυτώνουμε.
-))
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ένας Δήμος δεν φτάνει, όμως ένας Κουκοδήμος όμως φέρνει την καταστροφή.
Par…aloge, το γαμήσι είναι μια επιστροφή στη φύση που λέει και το ρητό και αν δε το κάνεις θα … χαθείς που λέει ο Πανούσης…
καλημέρες/καλησπέρες
Συμφωνώ!!!
Γαμάτε γιατί χανόμαστε!!!
κι οι εραστές της ….ποίησης;….:)
Synas,μη χαθούμε…
σπίθα, άσχημα είναι; 🙂
doctor & par…aloge, συμφωνώ και επαυξάνω!
kyriaz, κι οι εραστές της ποίησης… κι αυτοί! Όλοι! Φιλιά, ποιητά μου, και δεν χανόμαστε… Χορεύουμε στους ρυθμούς της ζωής μας… Κάπου στην πίστα θα ξαναβρεθούμε…
ιιιι….Τι ωραίο!!!!
(Χαίρομαι που εγώ πρώτος σου κάνω ποδαρικό στο νέο σου σπιτικό-γι’ αυτό το σπίτι μιλούσες;… 🙂
Έσβησε και τα ..φώτα !
-))
Ωραία ..καθόλου άσχημα, synas!
Mεγειά το σπίτι 🙂 Εχεις και κάτι ακίνητο να αφήσεις κληρονομιά σ’αυτή τη γη!
kyriaz. 🙂 🙂 🙂
σπίθα, ναι… για πιο ρομαντικά…
adaeus. ΛΟΛ! Φτιάχνω ένα άλλο γμτ με σκληρά υλικά, που είναι δύσκολο να τα μαζέψεις και να τα στήσεις καλά… Άσε που σκέφτομαι να το ανταλλάξω με άλλο… Άσε, σου λέω… μεγάλο λούκι…
αααααα…
πολυ ωραιο το καινουργειο look synas μου!!!
καλοριζικο!!!! 🙂
οσο για το γαμησι χμμμμμ..΄.παιζεις με το πονο μου τωρα ε????(λειπει το μυστικο…καταλαβαινεις.. :)))))
περνα απο μενα για μια γρηγορη ανασα..θα σαρεσει..ειναι και για σενα φιλη μου…
σε φιλω καληνυχτα και ευχομαι αυριο να ειναι μια ομορφη καινουργεια μερα για ολους..
🙂
Αντε καλο πασχα και καλη Ανασταση ,χρονια πολλα κι ευδαιμωνα με σουπες κι αυγολεμονα.
Ε! στο δρομο κοιτα να περασεις καλα!
ego pantos to kano apo xthes sto amsterdam xaxaxaxaxa
filiaaaaaaaaa
Τρόμαξα να σε γνωρίσω με το μαύρο φόντο!! Μεγειά! Πολύ ωραίο να ασχολείσαι με το νέο σπίτι…
Γρήγορα πήδηξες στο καλοκαίρι (έχουμε να φάμε ένα δίμηνο κρύου ακόμη) αλλά φαντάζομαι πως μπορεί έτσι να ναι η διάθεσή σου. Σου το εύχομαι πάντα καλοκαιρινή!
Μ’ αρέσει που όλοι στην παρέα είσαστε γαμίκουλες….έχουμε και εκπρόσωπο στο Amstedam. Μπράβο μπράβο και το εννοώ!!!
Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια το καλοκαίρι έρχεται γρήγορα.
Κάπου εκεί…στις αρχές του Μάη είναι ήδη καλοκαίρι.
Δυόμιση μήνες δηλαδή υπομονή ακόμη κάι το κρύο θα φύγει.
Οι μέρες είναι πιό μεγάλες και πιο φωτεινές, πιο ελπιδοφόρες.Οι νύχτες πιο γλυκιές και πιο ονειροπόλες.
Η αγκαλιά της “ζέστης” είναι πολύ παρηγορητική.
Μια που πας στο άλλο σου σπίτι μη πάρεις μαζί σου αντικείμενα που σου φέρνουν άσκημες αναμνήσεις,τζάμπα θα σου πιάνουν το χώρο εκεί.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!
ρε synas θα μας τρελάνεις? ασε να κλείσουν πρωτα κανα δυο χιλιάδες άλλα! :))
tzotza, σε φιλώ κι εγώ και να πεις στο μυστικό να μην είναι τόσο… μυστικοπαθές! 🙂
faraona, νά ‘σαι καλά. Στην Κέρκυρα είναι κι ωραίο το Πάσχα. Μπορεί και να σ’ επισκεφθώ.
ωσηε, δώστου να καταλάβει! Φιλιά.
pussy, μπας και παίζεις με τον πόνο μας;;
ανάσα του βορρά, μόνο τα πολύτιμα και τα σημαντικά θα πάρω μαζί μου. Τα υπόλοιπα… θα φάνε σουτ που θα το θυμούνταν σ’ όλην τους τη ζωή -αν θυμούνταν! 🙂
vromios, πρέπει να δίνουμε όποτε μπορούμε το καλό παράδειγμα. 🙂
@pussy galore…
νασαι καλα!!!
ΠΟΛΥ γελασα με το σχολιο σου!!!
αχαχαχαχαχαχαχαχαχ!!!!
ημαστε!!!ημαστε!!!
σε φιλω!!!
:))))
Να σε προσέχεις, οκ; Και ξέρω ότι θα είσαι κάπου εδώ. Και να περνάς όμορφα.
Μην πτοείσαι… λέγε, λέγε θα το φέρουμε το καλοκαίρι 🙂
ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ το νέο σου σπίτι!
καλοριζικο να περνας ομοφφα!
tzotza, ήμαστε;; Παλιά;;
dora, ναι, κάπου εδώ θα είμαι… Στεναχωριέμαι πολύ μ’ αυτήν μου την απόφαση, αλλά έπρεπε. Φιλιά.
τέρας της αμάθειας, σ’ ευχαριστώ, δεν είναι όμως έτοιμο ακόμη… Και το καλοκαίρι θά ‘ρθει… Πού θα πάει το γαμημένο; Θά ‘ρθει!
avra, κι εσύ… Έλα, υπομονή… λίγα μηνάκια είναι μόνο…
Σύνας μου τι έγινε? Ακόμη δεν πρόλαβες να μας υποδεχτείς στο νέο σπίτι και κλείνεις. Καλά εσύ θα ξέρεις καλύτερα. Θα μου λείψεις γιατί σε επισκεπτόμουν καθημερινά και πολύ μα πάρα πολύ μου άρεσες.
Όσο για το αν παίζω με τον πόνο σας. Μην ανησυχείς κι εγώ παθούσα είμαι. Τον ίδιο πόνο βιώνω. Γι αυτό και συγχαίρω τους υπόλοιπους!!Φιλάκια πολλά κι όπως σου λέει και η Δώρα να σε προσέχεις.
οπως με τα παντα που γινονται στην ζωη μου, και αυτο μου περασε πανω απο το κεφαλι μου και μετα καταλαβα..(ειναι απο τα ‘καλα’ το να εισαι αφηρημενη μονιμως!!)
δεν τα μπορω τα goodbye..τωρα τελευταια ολο τετοια πρεπει να πω και δεν μπορω!!!
μολις ακουσα το τραγουδι του lou reed ειπα, δεν γινεται..λαθος κανω…αλλα εσυ θα ξερεις φιλη μου καλυτερα απο ολους μας…
και μενα θα μου λειψεις και ελπιζω να εισαι καλα..
ξερεις που θα μας βρεις αν ποτε χριεαστεις κατι..(εγω προσωπικα δεν το κουναω απο δω!)
και μη ξεχνας!!!
ειπαμε να κανουμε μια γυναικοπαρεα βραδυα!!!
σε φιλω γλυκα γλυκα!!!
🙂
ps. θα του το πω του μυστικο μου αυτο που ειπες..τωρα ειναι on duty και λειπει για καμια 20αρια μερες…
pussy, κι εμένα θα μου λείψετε όλοι πολύ. Ξέρεις… η παρέα μου ήσασταν… Αυτό συνειδητοποίησα και είπα, πως πρέπει να ζω στον κόσμο και όχι μπροστα από μια οθόνη. Στεναχωριέμαι όμως πολύ…
Ναι, tzotza μου… Περιμένω πρόσκληση.
λυπάμαι synas -πολύ
ευχές όμως για σένα
(κι ελπίζω να σε “ξαναδώ”)
Καλή μετακόμιση :))
καιρό είχα να ‘ρθω και σε βρίσκω σε φούριες…
what? who?
synas!!!! 🙁
αν και τελευταίως είμαι κάπως χαμένη, έχω να πω πως θα μου λείψεις πολύ..
καλή νέα αρχή :)))))
φιλιά :))))
κι ελπίζω πως κάποια μέρα θα τα πούμε κι από κοντα! είτε εκεί είτε αν περάσεις απο την κύπρο κάποια ώρα 🙂
Τι έγινε..δεν κατάλαβα ;
synas..δεν θα γράφεις..;
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και το γαμήσι ενσυνείδητη επιλογή είναι: δεν μας υποχρεώνει κανείς να επιλέξουμε αν θα το φάμε ή αν θα το ρίξουμε (κυριολεκτικά ή μεταφορικά). Όπως κι έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε τη γεύση που θα μας αφήσει.
“Όλα καλά”..
Ο έρωτας βρίσκεται παντού αρκεί να τον έχεις μέσα σου.. δεν μπαίνει σε κανόνες..και γιορταζει στη καρδια σου καθε μερα.. Σε πολλα πραγματα.. Φιλιά.
Θα ξαναβρεθούμε, ερμία μου, μόλις ξανακαλοκαιριάσει…
navigator, φούριες, φούριες… Αναρωτιόμουν για ‘σένα τι έγινες… Αλλά φρόντισα και έμαθα… Τώρα φεύγω εγώ…
mary, θα τα πούμε… έχουμε και σύνδεσμο πλέον!
σπίθα, off έβαλα, goodbye τραγούδι έβαλα… (Θυμάσαι εκείνην τη διαφήμιση με το μωρό πάνω στον καναπέ που έλεγε: “Μήπως θέλετε να κάνω και κακά μου;” ΛΟΛ!)
hades, φοβάμαι, πως όταν ζεις, και τρως και ρίχνεις… Όλα μες στο παιχνίδι είναι. Η γεύση που θα μας αφήσει… και η παρακαταθήκη… για κάτι πιο… ανθρώπινο, ίσως είναι όμως ένα ζητούμενο.
roadartist, ναι… αλίμονο σ’ όποιον από νωρίς τον απαρνείται εν ονόματι της ψυχικής γαλήνης… Προετοιμάζεται αργά -αλλά σταθερά- για τον θάνατό του.
Ολοι προετοιμαζόμαστε -αργά αλλά σταθερά- για κάτι. Αλλοι για πράγματα που δεν θα έρθουν ποτέ, και άλλοι για πράγματα που θα έρθουν σίγουρα…
Σάινας, καλορίζικο – όταν… Είναι από τα σίγουρα! Σου εύχομαι να είναι και γκανιάν.
mariosp, ναι… όλοι για κάτι προετοιμαζόμαστε και όλοι στο τέλος απροετοίμαστοι βρισκόμαστε.
Όσο για το σπίτι σ’ ευχαριστώ πολύ… Μακάρι να είναι τόσο γκανιάν όσο το δικό σου· δεν ζητώ τίποτα περισσότερο. Να έχω μόνο τη θάλασσα στο πιάτο να την χαρίζω τόσο απλόχερα όσο κι εσύ -μαζί με τον ήλιο και το φεγγάρι- στους φίλους μου…
Πικρόστυφη η αντευχή σου, Σάινας, αλλά καλόδεχτη…
Τα σπίτια μας αλλάζουν, πιο σοφά απο μας θαρρείς, προσπαθώντας να μας μοιάσουν: πότε λαχανιασμένα να μας ακολουθήσουν στους καινούργιους εαυτούς μας, πότε να μας μισοκλείνουν το μάτι στην επόμενη γωνία που δεν έχουμε δει ακόμα εμείς…
Κάτι μου λέει πως θα είσαι από τους τυχερούς πάλι…
Τοσα ωραια πραγματα σου λεμε ολοι εδω!!
Εσυ ,,,,τιποτα εκει το χαβα σου και το πεισμα σου
”’θα μετακομισω””σωνι και καλα..
Βρε καλο μου ξανασκεψου το ….
φιλι
mariosp, περίεργα μας τα λες… Ελπίζω να μην γίνεις πάλι Καψοκαλάιβας… Όσο για την τύχη… ευνοεί τους τολμηρούς! Φιλιά.
faraona, να μην μετακομίσω δηλαδή; Σ’ ένα πατάρι μένω η κακομοίρα!!
Λοιπόν, έχω να δηλώσω:
1. Οτι σε περιμένει χιονόμπαλλα διαμέτρου 30 πόντων, που όσο περνάει η ώρα μεγαλώνει. Οσο πιο γρήγορα επικοινωνήσεις, τόσο μικρότερη θα είναι – αν ξεπεράσει το 1μισυ μέτρο, θα στη παραδώσω προσωπικά, όχι όμως στην πόρτα σου με φιόγκο, αλλά πάνω σου! Για να μην μας ξεχνάς ντε!
2.Οτι την ευχή “Καλό καλοκαίρι” σε παρακαλώ να την λες όλο τον χειμώνα, γιατί πιάνει και… χιονίζει!
Και πούσ’αι, ευχήσου μας και καμμιά φτώχεια, μπας και πιάσει το αντίστροφο, αφού το βρήκες το κόλπο!
3. Δε γλυτώνεις, πάει, μονίμως γειτόνισσες θα είμαστε φιλενάδααααα! Απίστευτο κι όμως αληθινό!
:)))))
Φιλιά (και πάρε και μια χιονόμπαλλλλλλλα!)
@kyriaz,
η τιμητική σου!
Σαφώς και όλα μέσα στο παιχνίδι είναι.
Γι’αυτό και το παιχνίδι είναι πολύ ωραίο κι αφήνει πάντα έντονες γεύσεις. Κι εξάλλου με τις αντίθετες γεύσεις μαθαίνουμε να εκτιμούμε καλύτερα αυτές που πραγματικα΄μας αρέσουν.
Και κατ’ επέκταση και το ίδιο το παιχνίδι… :):)
Αφροδίτη, βρήκες δηλ. εδώ κοντά; Μεζονέτα όμως;; Χλωμό… Για στείλε κανά μέιλ.
Hades, ναι… Πολλοί όμως προτιμούν τα νερόβραστα και τις σούπες…
Να’σαι καλά, αλλά όχι για ‘μένα αυτά τα συγκεκριμένα φρούτα. Πως το λένε να δεις, α, ναι! Ο καθείς άξιος της μοίρας του… Ε, προτιμώ τα εύγευστα. 🙂
@θεά,
συνδέομαι ποικιλοτρόπως με το χιόνι-κι όχι κυρίως εξαιτίας του avatar μου.
Η σχέση μου μαζί του,προβληματική.Προσπαθώ να το ξαναδώ με άλλα μάτια,παίζοντας με την κόρη μου χιονοπόλεμο.Μα…ακόμη κάτι με κρατά.
Μα καλά-μόνο εγώ κι ο Παπαδιαμάντης “βλέπουμε” κάτι το πένθιμο κι όχι το εορταστικό στο χιόνι;…
Ο Αλέξανδρος το έβλεπε σαν έναν τρόπο να χώνονται πιο βαθιά οι νεκροί…σαν ένα σάβανο λευκό της γης,αν θυμάμαι καλά τις περιγραφές του…
Τέλος πάντων,όσοι το βλέπετε αλλιώς,χαρείτε το…:)
Καλή σου μέρα Αφροδίτη!
Καλή σου μέρα Synas!
Δηλαδή οι ευτυχείς εραστές της ζωής, να μην πάνε να γαμηθούν; Στο πηγάδι κατούρησαν;
hades, καθείς… άξιος… ανάξιος… γενικώς…
“Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδυά σαν όλες τις βραδυές
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων…”
kyriaz, καλή σου μέρα κι εσένα.
Άγγελε, πρωτίστως αυτοί!
@kyriaz,
Το σχολιάκι μου εδώ! :))))
@synas,
Οχι παιδί μου, εννοώ ότι μας βλέπω όταν και όποτε (Ααααααχ, βαθύς αναστεναγμός!) κατά θάλαττα μεριά, πάλι γειτόνισσες να βγούμε!
Τώρα μαιζονέττα (“μαζονέτ με μάστιρ μπέτρουμ και γώκ-κλώζτ” που μου έλεγε ένας καραμπουρτζόβλαχος πρώην κοτοπουλοεκτροφέας και νυν παμπλούτου εργολάβος-μεσίτης!) εδώ τριγύρω?
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!
ΥΓ- το μαίηλ μου ΠΑΛΙ καπούτ! Μα τι διάτανο, πήρε χιόνι?!?!?! Οπότε μισό, να το διορθώσω (καλά που ο κομπιουτεράς της ζωής μου πληρώνεται σε είδος, γιατί με τις παπαριές που κάνω ενίοτε στο πισι, θα είχα μπατιρίσει!) :ΡΡΡ
θυμάσαι;…
http://kyriaz.blogspot.com/2006/06/blog-post_115161484187252169.html#links
Αυτό εξηγεί τη δυσθυμία μου.
Σ’ ευχαριστώ πολύ για το ποστ,θεά!
Σ’ εκτιμώ απεριόριστα….
Καλό ξημέρωμα aphrodite!
Καλό ξημέρωμα synas!
Μην τολμησεις να φυγεις χωρις να μ αποχαιρετησεις γιατι οταν ξαναγυρισεις(το θεωρω βεβαιο),
θα ερχομαι στο μπλογκ σου και θα κανω τους μεγαλυτερους καυγαδες της ζωης μου.ΑΑΑΑΝΤΕ!
aphro, από το στόμα σου κλπ, κλπ.
kyriaz, …
Τώρα ξέρω καλύτερα…
faraona, το ανιψούδι μου, όταν ηταν ακόμα μωράκι, κάθε ημέρα που φεύγαμε από τη θάλασσα μονολογούσε: “Γεια σου σάλασσα… γεια σας ψαλάκια… γεια σας βαλκούλες…”
Εγώ, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχω πια την αίσθηση και του χρόνου και της κυκλικής πραγματικότητας, αλλά και της απώλειας. Αν γυρίσω -που θα γυρίσω κάποια στιγμή- δεν έχουν νόημα οι αποχαιρετισμοί. Αν δεν γυρίσω, γλιτώνω μία οδυνηρή στιγμή. Προτιμώ να μένει η ανάμνηση αυτούσια, δίχως το δακρυσμένο βλέμμα του τέλους (όσο αυτό είναι δυνατόν βεβαίως-βεβαίως…)
Nαι ναι.Κολοκυθια !!!
ναρθεις και να παρεις μαζι σου και ταμπον για τα ματια.
Και να μην μ αποχαιρετισεις.Κανε πως περνας απ οξω τυχαια και μου κλεινεις το ματακι.
Σνιφ!
καλησπέρεεες. Πως πάει;
faraona, θα περάσω, στο υπόσχομαι.
ωσηε, ε… όχι και καταπληκτικά…