Η τύχη του πρωτάρη
Σου δίνει κίνητρο να παίξεις.
ΟK
Ζωής πρόβλεψη.
Μα… ο Γκαστόνε υπάρχει;
Και ποιος ο λόγος των διακρίσεων;

Οι έμπειροι να ποντάρουνε σε άσσο διπλό,
Να έρχεται ο μαλάκας να μαζεύει το τραπέζι
Με τρία εξάρια -ένα στο χέρι,
Που σκάνε απ’ το πουθενά στο τέλος
Κι αυτός άνευ λόγου κανενός και φανερής αιτίας
Να έχει δώσει ρέστα;

Το ξέρουνε οι τυχεροί πως θα τους κάτσει a priori;
Ή κάπως κλέβουν;

Μπορείς να κλέψεις στη ζωή;
Μπορείς να κοροϊδέψεις;

Η μόνον αυτή ξέρει να κλέβει,
Εξ αρχής και μέχρι τέλους
γκρουπιέρισσα και οwner του καζίνο;

Χαρίζει σε κανέναν κοκκαλάκια νυχτερίδας;

Και αν εντέλει δεν ορίζεται η τύχη
Αυτή καθ’ εαυτόν
Ξαναρωτώ:
Μπορείς να κλέψεις;

Ή μόνον να παραπλανήσεις;