Επιλογή Σελίδας

Ας ποστάρουμε ποίηση σήμερα λοιπόν…

από | Ιαν 17, 2008 | Χωρίς κατηγορία


…όπως μας προτρέπει ο zero

Ανεβαίνοντας στον ουρανό μ’ ανελκυστήρα

Όπως είπε ο πυροσβέστης:
Μη νοικιάσεις δωμάτιο πάνω απ’ τον πέμπτο όροφο
σε κανένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Υπάρχουν σκάλες που σ’ οδηγούν ψηλότερα
μα κανείς δεν πρόκειται να τις ανέβει.
Όπως έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης:
Ο ανελκυστήρας πάντα αναζητά
τον όροφο της πυρκαγιάς
κι αυτόματα ανοίγει
και δεν θα κλείσει.
Αυτά είναι τα σημάδια
που πρέπει να ξεχάσεις
αν προσπαθείς να υπερβείς τον εαυτό σου.
Αν πρόκειται στον ουρανό να συντριβείς.

Πολλές φορές έχω προσπεράσει τον πέμπτο όροφο,
στροβιλιζόμενη προς τα πάνω,
αλλά μόνο μια φορά
έχω κάνει ολόκληρη τη διαδρομή.
60ός όροφος:
μικρά φυτά και κύκνοι παραχωμένοι
στους τάφους τους.
200ός όροφος:
βουνά με την καρτερικότητα μιας γάτας,
η σιωπή φοράει τα αθλητικά παπούτσια της.
500ός όροφος:
μηνύματα κι επιστολές εκατοντάδων χρόνων,
πουλιά να πιεις,
μια κουζίνα από σύννεφα.
Όροφος 60.000:
τ’ αστέρια,
σκελετοί που καίγονται,
τα χέρια τους τραγουδούν.
Κι ένα κλειδί,
ένα πολύ μεγάλο κλειδί,
που ανοίγει κάτι –
κάποια χρήσιμη πόρτα –
κάπου –
εκεί ψηλά.

Anne Sexton

12 Σχόλια

  1. Vromios

    Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο στη ζωή μου που να μην φαντασιώνεται τα ύψη. Αντιθέτως, έχω γνωρίσει πάρα πολλούς – υπερβολικά πολλούς – που πνίγονται στην ιδέα του βάθους. Βέβαια, ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως ο ουρανός δεν είναι ψηλά, αλλά χαμηλά και βαθιά. Μόνο που τα άστρα εκεί είναι σκοτεινά. Και ποιος τα θέλει τέτοια άστρα…

    Απάντηση
  2. zero

    Εε, …ναι, η ποιηση εχει απαντησεις σε ολα.
    Πολυ καλο.

    Απάντηση
  3. 3 parties a day

    Ωραία η τύπισσα

    Απάντηση
  4. zero

    Γεια σου ρε synas με τα ωραια σου.

    Απάντηση
  5. zero

    καλημερα 3parties a day
    Απα πα πα πα

    Απάντηση
  6. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    Καλημέρα σε όλους!

    vromios, ΛΟΛ! Σοβαρά υπάρχουν άνθρωποι, που πνίγονται στην ιδέα του βάθους;;;

    dawk, το link δεν παραπέμπει σε συγκεκριμένο ποίημα…

    3 pad, ωραία η τύπισσα, ναι… των εθισμών, παιδί μου… Δικιά μας!

    zero, ορεξάτοι ξυπνήσαμε βλέπω, ε;

    Απάντηση
  7. zero

    Ναι …why not?

    Απάντηση
  8. Dawkinson

    The end of the affair is always death.
    She’s my workshop. Slippery eye,
    out of the tribe of myself my breath
    finds you gone. I horrify
    those who stand by. I am fed.
    At night, alone, I marry the bed.
    Finger to finger, now she’s mine.
    She’s not too far. She’s my encounter.
    I beat her like a bell. I recline
    in the bower where you used to mount her.
    You borrowed me on the flowered spread.
    At night, alone, I marry the bed.
    Take for instance this night, my love,
    that every single couple puts together
    with a joint overturning, beneath, above,
    the abundant two on sponge and feather,
    kneeling and pushing, head to head.
    At night, alone, I marry the bed.
    I break out of my body this way,
    an annoying miracle. Could I
    put the dream market on display?
    I am spread out. I crucify.
    My little plum is what you said.
    At night, alone, I marry the bed.
    Then my black-eyed rival came.
    The lady of water, rising on the beach,
    a piano at her fingertips, shame
    on her lips and a flute’s speech.
    And I was the knock-kneed broom instead.
    At night, alone, I marry the bed.
    She took you the way a women takes
    a bargain dress off the rack
    and I broke the way a stone breaks.
    I give back your books and fishing tack.
    Today’s paper says that you are wed.
    At night, alone, I marry the bed.
    The boys and girls are one tonight.
    They unbutton blouses. They unzip flies.
    They take off shoes. They turn off the light.
    The glimmering creatures are full of lies.
    They are eating each other. They are overfed.
    At night, alone, I marry the bed.

    – anne sexton, the ballad of the lonely masturbator-

    Απάντηση
  9. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    zero, ξέρω ‘γώ…

    dawk, μ’ έχεις βάλει πάλι στο τριπάκι να το μεταφράσω…

    Απάντηση
  10. demon

    Εκπληκτικό… Έχω μείνει… speechless! Ο τίτλος του βιβλίου;
    demon από http://www.blogosfaira.com

    Απάντηση
  11. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    demon, ναι…

    “Η θηριώδης μούσα, επιλογή από το έργο επτά αυτόχειρων αμερικανών ποιητών” – ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest