14 Σχόλια

1. 

   Desposini Savio στο 20 Μαΐου, 2007 σε 10:18 μμ

   ως πότε θα πέφτω πάνω σε αόρατα τζάμια που ορθώνονται γύρω μου…
   κουράστηκα να κόβω τα δάχτυλα μου, επειδή προσπάθησα να αγγίξω κάποιους

   Απάντηση
2. 

   bbchris στο 21 Μαΐου, 2007 σε 9:15 πμ

   Μην σου πω που την έχω γραμμένη την αποδοχή…
   Σ’ όποιον αρέσω. Για τους άλλους μπορώ αλλά δεν θέλω.. :)))))))

   Απάντηση
3. 

   Ανώνυμος στο 21 Μαΐου, 2007 σε 9:30 πμ

   Επιθυμία δεν είναι αυτό που είναι αντίθετο αυτού που είμαστε, του συμβατού; Όχι;

   Τα νιάτα σου είναι τώρα και είναι δώρα. Δώρα

   Απάντηση
4. 

   VROXOPOIOS στο 21 Μαΐου, 2007 σε 9:37 πμ

   Πόσα ψέματα πρέπει ν’ ακούσεις για να μάθεις να ξεχωρίζεις την αλήθεια;

   Άπειρα..Και ίσως να μην το μάθεις ποτε..

   Απάντηση
5. 

   Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 21 Μαΐου, 2007 σε 9:53 πμ

   desposini, εμ… προσπάθησε ν’ αγγίξεις τους ατζάμωτους… (ή τουλάχιστον αυτούς που έχουν και καμιά πορτούλα)

   chris, αν έχεις ξεφύγει απ’ αυτό το παιχνίδι απόρριψης-αποδοχής, ακόμα καλύτερα για ‘σένα…

   dora, πάω να βάλω το κόκκινο φουστάνι!!

   vroxopoie, καλώς το φαντάρο! Εσύ να δεις τι έχεις ν’ ακούσεις το επόμενο διάστημα!

   Απάντηση
6. 

   ladybug στο 21 Μαΐου, 2007 σε 12:26 μμ

   Επώδυνη αλλά δημιουργική φάση η ωρίμανση.

   Απάντηση
7. 

   Dawkinson στο 21 Μαΐου, 2007 σε 1:57 μμ

   στα νιάτα μας που ακόμα είναι. και σιγά μην αλλάξουμε!

   Απάντηση
8. 

   zero στο 21 Μαΐου, 2007 σε 2:45 μμ

   Οσα ψεματα και να ακουσουμε
   την αληθεια δεν θα την ξεχωρισουμε ποτε.
   Μας αρεσουν τα ψεματα…
   η αληθεια μας ποναει.

   ζερο.

   Απάντηση
9. 

   γιωργος στο 21 Μαΐου, 2007 σε 4:34 μμ

   Μέχρι να γεράσεις. Τότε ίσως μάθεις και άν όχι, τότε τουλάχιστον θα μπορέσεις να αφιερώσεις στα νιάτα σου.

   ΥΓ: Οι φωτογραφίες του g help me είναι όλες καταπληκτικές!!

   Απάντηση
10. 

    Pixie στο 21 Μαΐου, 2007 σε 5:34 μμ

    Όσο μεγαλώνεις συνειδητοποιείς οτι ξέρεις ακόμη λιγότερα και κάνεις ακόμα τα ίδια λάθη.Δεν πειράζει κράτα γερά τα νιάτα σου

    Απάντηση
11. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 21 Μαΐου, 2007 σε 6:02 μμ

    ladybug, εγώ μόνο το “επώδυνη” διακρίνω συνέχεια…

    dawk, σιγά μην…!!

    zero, ναι, ρε πούστη μου… κι ας υποστηρίζουμε συνέχεια το αντίθετο.

    axenbax, ήθελα να πω, πως δεν είμαι τώρα ακριβώς σ’ αυτήν τη φάση… Μισοείμαι…

    pixie, τι να κρατήσω γερά; Τα ποια;

    Απάντηση
12. 

    Pixie στο 21 Μαΐου, 2007 σε 6:19 μμ

    Tα νιάτα δεν έχουν πάντα σχέση με ηλικία αλλά και με state of mind.Και δεν νομίζω οτι απέχεις απο αυτό.Το πιστεύω πραγματικά και το βλέπω καθημερινά.

    Απάντηση
13. 

    Ανώνυμος στο 21 Μαΐου, 2007 σε 6:25 μμ

    Πες τα pixie! Για να μην πω εγώ κάνα κομπλιμέντο κι έφτιαξε και κείνο το ποστ…και σκιάζομαι 🙂

    Απάντηση
14. 

    Αλεξία Ηλιάδου (synas) στο 22 Μαΐου, 2007 σε 10:11 πμ

    pixie & doratsirka, νά ‘στε καλά…

    Απάντηση