Φύση
Η αντίσταση είναι θυσία για τους άλλους…
Εσύ δεν βγαίνεις ποτέ κερδισμένος.
Ή ποντάρεις στις απολαβές της αιώνιας ζωής.
Το θέμα είναι πιο απλό νομίζω:
Είμαστε έτσι ή αλλιώς. Είναι τυχαίο.
Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό…
Πρέπει μάλλον να αποδεχόμαστε τη φύση μας…
…και την φύση των άλλων…
To be or not to be? This is the question…
Φύση ή Τέχνη; Θεός ή Άνθρωπος;
Βάζεις… Βγάζεις…
Σύνθεση άραγε υπάρχει;
Ή μήπως ο ύστατος στόχος είναι να ξαναγίνουμε παιδιά;
Ο άνθρωπος είναι ζώον σαρκοβόρον…
Τρώει τις σάρκες του…
Και πάντα μένει πεινασμένος…
Τα πράγματα χρειάζονται φροντίδα.
Όχι έλεγχο… μονάχα φροντίδα.
Ουσιαστικά απαιτούν τον χρόνο σου…
Διαλέγω το «Είμαστε έτσι ή αλλιώς. Είναι τυχαίο. Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό…». Και πιάσε και μια μπύρα!
Φύση
πρέπει πάνω απ’όλα να νοιώθουμε καλά με την συνείδησή μας
Αφαίρεση
μα η φύση δεν είναι και τέχνη;
μα ο άνθρωπος μας δεν είναι και…θεός μας;
είμαστε ακόμα παιδιά synas!
Χρήμα και έρως
αχ… αυτό το σεσημασμένο τέρας…ο άνθρωπος!!!
Φροντίδα
πρέπει να δίνουμε πάντα χρόνο σ’αυτόν που αγαπάμε…
11/22/2006 10:02:37 πμ
Delete
Σκόρπιες σκέψεις, σκόρπια απάντηση.
Μάλλον το θέμα δεν είναι να ξαναγίνουμε παιδιά, αλλά ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε με τον τρόπο που παίζουν τα παιδιά.
φύση.. αποδοχή
αφαίρεση.. όσο αφαιρείς τόσο πιο καθαρά βλέπεις τη σύνθεση πιστεύω 🙂
Χρήμα και Έρως.. χμμ..
φροντίδα.. απαιτούν εσένα 🙂
:))
Τις τελευταίες μέρες κάνω περίπου τις ίδιες σκόρπιες σκέψεις.
Λοιπόν αναγκαστικά κάνω κάποια πράγματα,
κατά τα άλλα επιλέγω οτιδήποτε μου αρέσει,
για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει η τέχνη!
mariosp, πιάνω 3…
melomenos, μπα… έχουμε απολέσει την αθωότητά μας από παλιά…
3 parties a day, αν βρούμε και κανέναν συμπαίκτη… καλύτερα…
mary, χμμμ…
stavros, αχ… ας το ρίξουμε στην τέχνη λοιπόν…