Δεν μπορώ να σου δώσω συμβουλή.
Πάντα νόμιζα πως μπορούσα, τώρα βλέπω πως είναι μάταιο.
Κάπου το είχε γράψει ωραία ο mariosp:
«…η συµßουλή είναι ένα από τα πιο άχρηστα πράγµατα στον κόσµο:
ο σοφός δεν την έχει ανάγκη κι ο ανόητος δεν µπορεί να την ακούσει».
Προσωπικώς δεν πιστεύω ακριβώς σε ανόητους και σοφούς.
Πιστεύω σε αυτούς που έχουν βιώσει μια κατάσταση και σε αυτούς που δεν.
Δεν μπορείς να μεταφέρεις τη βιωμένη γνώση.
Πρέπει να αφήσεις τον άλλον να φάει κι αυτός τα μούτρα του, να καταλάβει.
Γιατί θα σ’ ακούσει με τ’ αυτιά του, θα αναλύσει με το μυαλό του,
στην ουσία όμως μέσα του δεν θα πάρει χαμπάρι αν δεν το περάσει ο ίδιος.
Με τις συμβουλές προσπαθούμε να προστατεύσουμε τον άλλον,
όμως έτσι τον ευνουχίζουμε τρόπον τινά.
Του στερούμε πολύτιμες εμπειρίες
-αν τυχόν βεβαίως υπάρχει άνθρωπος μη ευνουχισμένος ήδη
που να είναι τόσο υπάκουος ώστε να ακολουθεί συμβουλές.
Άσε που ενδέχεται να λες μαλακίες και να τον κάψεις τον άλλον.
Μάταιο λοιπόν, άχρηστο, έως και βλαβερό το να συμβουλεύεις.
Θα το κόψω.-
Οι συμβουλές είναι το άλλοθι εκείνων που θέλουμε και δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε, εκείνων που θέλουμε να επιβάλλουμε και δεν τολμάμε.
Θεωρητικώς συμφωνώ απολύτως, πρακτικώς όμως φοβάμαι πως δεν μπορούμε να το κόψουμε. Απλώς του αλλάζουμε όνομα και από συμβουλή το λέμε "λέω τη γνώμη μου". Και πώς αλλιώς δηλαδή θα μπορούσε να γίνει? Άμα βλέπεις κάποιον που αγαπάς να κάνει μια μαλακία -στα δικά σου πάντοτε μάτια- είναι δυνατόν να μην του το πεις?
Αυτός φυσικά θα κάνει ό,τι νομίζει αλλά κι εσύ φυσικά θα του το πεις. Νομίζω 🙂
Δείμε, ναι… είναι γενικώς κάτι που ΕΜΕΙΣ θέλουμε…
Πασχαλίτσα, κοίτα, κι εγώ σήμερα το συνειδητοποίησα, δεν έχω ακόμα εκπαιδευτεί στο πώς να μην δίνω συμβουλές, αλλά φαντάζομαι θα υπάρχει τρόπος εφόσον πάρεις την απόφαση πως δεν πρέπει να δίνεις συμβουλές.
Ίσως δουλεύει η μαιευτική… 🙂
Όχι η πούστικη μαιευτική, πραγματικές ειλικρινείς ερωτήσεις χωρίς να κατευθύνεις τον άλλον, που πιθανώς να του βγάλουν από μέσα του τι πραγματικά ο ίδιος θέλει να κάνει. Δεν είναι εύκολο, αλλά ελπίζω εφικτό.
Α ναι, σ' αυτό συμφωνώ, έχεις δίκιο.
Καλύτερα να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις παρά να συμβουλεύεις.
Για να δούμε, θα είναι εφικτό? 🙂
Καλά, συμβουλές μη μου δίνεις, κανά δανεικό τουλάχιστον έχεις να δώσεις?
Κανίβαλλε, δανεικά δίνω μόνο με την πεποίθηση ότι ενδέχεται να μην τα πάρω ποτέ πίσω -χωρίς αυτό να με κάνει να ιδρώνω τις νύχτες. Θυσία με λίγα λόγια δεν γίνομαι, ούτε και θύμα. Δίνω όσα μπορώ να δώσω χωρίς να τα κλαίω.
Εκτός αν κάποιος, όχι μόνο σου ζητά συμβουλή, αλλά είναι και διατεθειμένος να την ακολουθήσει…
an-lu, το ίδιο είναι… Τον επηρεάζεις προς τους δικούς σου δρόμους. Κι ο δρόμος του καθενός μας είναι άλλος…