Τι πιστεύετε πως θα κάνατε, αν ήσασταν ένα ποντίκι πεινασμένο και παγιδευμένο μέσα σ’ έναν λαβύρινθο, όπου:
1. η πόρτα δεν θα είχατε ιδέα πού και πόσο μακριά βρίσκεται, κι ενώ
2. μπροστά στη μύτη σας ήταν ένα κεφάλι τυρί κλειδωμένο μέσα σ’ ένα κλουβί;
Θα φεύγατε πεινασμένοι για να ψάξετε την έξοδο ή
θα προσπαθούσατε να ανοίξετε το κλουβί, ώστε να ικανοποιήσετε την πείνα σας;
…
Θα αυτοκτονουσα!!!!
πρεζα tv, να σου πω την αλήθεια, συμμερίζομαι απολύτως την απελπισία, που ένοιωσες…
εμένα ..γιατί μου θύμησε την καθημερινότητα; πωπωπω βρε synas τι μου κάνεις πρωί πρωί!!!
η ειλικρινής μου απάντηση είναι πως μάλλον θα προσπαθούσα λίγο να φτάσω το τυρί, και μετά αν δεν τα κατάφερνα θα έφευγα.. κι όπου με βγάλει ο δρόμος..
αν ήμουν ποντίκι, που μερικές φορές ευχομαι να ήμουν, θα επικρατούσε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, άρα θα προσπαθούσα να φάω το τυρί. με την προϋπόθεση πως θα ήταν γκούντα βέβαια κι όχι κεφαλοτύρι. τα ζώα γενικότερα κι αυτό το γνωρίζω εξ ιδίας πείρας, δεν αισθάνονται παγιδευμένα στον χώρο, παρά μόνον αν υπάρχει απτή απειλή. στο παρόν ερώτημα η απειλή είναι αυτή της πείνας.
τώρα, αν ήμουν ανθρωπος, που μeρικές φορές, όχι συχνά, εύχομαι να γίνω, θα επικρατούσε η λογική και θα έψαχνα την έξοδο. αυτό παρατηρώ να γίνεται γύρω μου κάθε μέρα. αλλα φαίνεται πως όλοι αγνοούν πως ο λαβύρινθος δεν έχει ξώπορτα.
Αλλαντιν
βεδουίνος του όρους Σινά
θα πέθαινα της πείνας στην προσπάθεια μου να βρω την έξοδο! αν και δεν μας είπες για τι τυρί μιλάμe 😛
καλημερούδια :)))
Θα έτρωγα το τυρί για να πάρω δυνάμεις να ψάξω την έξοδο.
θα προσπαθουσα καταρχην, να ανοιξω το κλουβακι να φαω το τυρακι (νηστικο αρκουδι δεν χορευει!) και αφου θα ειχε γεμισει η κοιλιτσα μου θα εψαχνα την εξοδο…!
Το τυρί είναι το δέλεαρ για να μην ψάξεις την έξοδο.
Μα και τι να την κάνεις την ελευθερία αν πεθάνεις από την πείνα;…
θα προσπαθούσα να βρώ την έξοδο… κουβαλώντας και το κουτί μαζί!!!
όπως κατάλαβες θέλω και την ελευθερία μου αλλά και το τυράκι 🙂
καλημέρα σου
Κατ’ αρχήν, καλημέρα σε όλους!
mary, ξέρεις, πως άμα φύγεις, μετά δεν το ξαναβρίσκεις το τυρί με τίποτα, ε; Ή μάλλον: έχεις τις ίδιες πιθανότητες να το ξαναβρείς, όσο και την έξοδο…
alladdin, η λογική υπαγορεύει να ψάξεις την έξοδο; Είναι σίγουρο αυτό; Κι αν το τυρί φτάνει στο ποντίκι για όλη του τη ζωή; (Πράγμα, που βέβαια δεν μπορεί να υπολογίσει, γιατί εξαρτάται απ’ το πόσο θα ζήσει, πόσο θα τρώει κλπ κλπ.)
elen, ό,τι τραβάει η ψυχή του κάθε ποντικιού. Έτσι κι αλλιώς κλειδωμένο είναι…
3 pad & avra, ναι… μην ξεχνάτε όμως, πως θα έπρεπε πρώτα ν’ ανοίξετε το κλουβί. Ξέρετε πόσο εύκολο ή δύσκολο θα ήταν αυτό και πόσο χρόνο θα σας έτρωγε;
kyriaz, to be or not to be, this is the question!!
melomenos, έτσι θα κουβαλούσες ένα άχρηστο βάρος, δώρον-άδωρον εφόσον θα ήταν κλειδωμένο, και μετά από λίγο θα τά ‘παιζες και απ’ την κούραση και απ’ την πείνα!
Μάλλον θα προσπαθούσα να φάω το τυρί. Κι επειδή δε θα κατάφερνα να ανοίξω το κλουβί, θα έφευγα. Δεν νομίζω πως θα καταλάβαινα πως είμαι σε λαβύρινθο, (ποντίκι είμαι!), οπότε θα προχωρούσα, ελπίζοντας πως στο δρόμο μου θα βρω κάτι να φάω. Κι επειδή όλο αυτό είναι αλληγορικό, πραγματικά νομίζω πως θα έψαχνα να βρω την έξοδο…
Καλό απόγευμα synas!
Θα σου πω τι κάνω τη δεδομένη στιγμή: περιμένω να έρθει κάποιος και να με ταίσει και να με βγάλει από το λαβύρινθο. Κοινώς τίποτα.
Σίγουρα το 2ο! Θα πάλευα μέχρι να βγάλω το τυρί από το κλουβί!
ΥΓ Κάθε ποντίκι έχει διακίωμα στο τυρί του!
SET CHEESE FREE!
Νομίζω πως θα έφευγα νηστική αν βρω την έξοδο. Οταν αποτυχώ μερικές φορές δεν επιμένω. Τα παρατάω. Υποθέτω ότι θα είχα αποτύχει να ανοίξω το κουτί, άρα θα ξεκινούσα για αλλού.
iroiki exodo tha ekana.
kai to kefali olokliro kai to pontiki xortato :o)
synas,
και βεβαια η λογικη υπαγορευει να βρει νκανεις την εξοδο, αφου το τυρι δεν ειναι ευκολα προσβασιμο. στα ζωα δεν υφισταται αυτο, απο την στιγμη που υπαρχει αρκετη τροφη και ελλειψη κινδυνου. τωρα οι νεες παραμετυροι που θετεις (κι αν κι αν)΅: αν το τυρι, γκουντα ειπαμε, φτανει για ολη του την ζωη η οχι , θα το μαθει οταν ειτε σωθει το τυρι, η οταν πεθανει το ποντικι. μεχρι να τελειωσει το τυρι, το ποντικι θα μεινει εκει, το κυριο ερεθισμα ειναι η υπαρξη της τροφης. οταν αυτη στερεψει, τοτε θα προσπαθησει να βγει. αντιθετα, οι πρισσοτεροι ανθρωποι θα πραξουν διαφορετικα. η εννοια του εγκλεισμου δεν ειναι υπαρκτη στα ζωα. κι ακομη, οι ανθρωποι δεν αποδεχονται την εν υποταγη ελευθερια, οπως ελεγε κι ο κυρ νικος πεντζικης. αυτο εννοω με την τελευταια παραγραφο του προηγουμενου μου σχολιου
χαιρετισμους,
Αλλαντιν Ιμπν Αμπου Συνα*
(ελληνιστί Αβικέννας)
Νομιζω πως θα πηγαινα…
κατευθειαν πανω στο τυρι.
ζερο.
sofi-k, διακρίνω μια ηττοπάθεια; (ως προς το ότι δεν θα κατάφερνες ν’ ανοίξεις το κλουβί) Κατά τ’ άλλα μου πάει πολύ η απάντησή σου, ακόμα κι αν ήξερες πως βρίσκεσαι σε λαβύρινθο.
ladybug, πρόσεξε μόνο μην έρθει η γάτα και φάει και το τυρί κι εσένα μαζί. Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις απ’ τους άλλους…
an-lu, yeah! Cheese rules!
debby, όλα ανώφελα, όλα αδιέξοδα;
angel vs life, κάτι σαν το χορό του Ζαλόγγου δηλαδή;
alladdin, και ξαναρωτώ: είσαι σίγουρος γι’ αυτά που λες; Για τον άνθρωπο, εννοώ, για τα ποντίκια συμφωνούμε απολύτως!
zero, κι εγώ, γμτ, έτσι νομίζω! Λες να είμαστε ποντίκια;;
Για να απαντήσω όμως κι εγώ, πραγματικά το τυρί θα μου έσπαγε τη μύτη… Κι απ’ την άλλη θα ήθελα να την κάνω από ‘κεί μέσα. Σκατά. Απελπισία!!
αν και δουλεύω στο τμήμα του ιχθυοπωλείου ζηλεύω πάρα πολύ τα παιδιά που δουλεύουν στο τμήμα με τα τυριά και τα αλλαντικά. Όχι μόνο γιατί τους βλέπω καμιά φορά να τσιμπάνε από τα τυριά ενώ εγώ θα έπρεπε να είμαι ιάπωνας για να τσιμπήσω ωμό ψαράκι αλλά γιατί το τυρί είναι το αγαπημένο μου μετά το κρέας. θα έλεγα οτι ψηφίζω δαγκωτό το τυράκι.
Μάλλον θα έπρεπε να δελεάσω με κάποιο τρόπο αυτόν που με έκλεισε μέσα σε εκείνο το λαβύρινθο.Η να μου δείξει την έξοδο ή να μου πετάξει λίγο παραπάνω τυρί για να έχω δυνάμεις:)Αχ καημένο ποντικάκι.Μάλλον την ελευθερία θα διάλεγα γιατι θα είχαν την ελπίδα οτι θα βρώ άλλο φαγητό εξω.
of mice and men, J. Steinbeck.
ναι, πιστευω πως ο μεσος ανθρωπος θα φοβοταν τοσο στο λαβυρινθο, που θα εψαχνε την εξοδο. ο εγκλεισμος ειναι εντονωτερο συναισθημα απο αυτο της πεινας. υπαρχουν βεβαια κι αλλοι για τους ποποιους το τυρι, γκουντα ή μη (τυρι στην πλατυτερη εννοια) απ[οτελει θελγητρο προς αυτοπροσδιορισμο, π.χ. δεν με νοιαζει να περναω χαλια, αλλα αν καταφερω αυτην την τυπισσα που ειναι μεν αντιτουριστικη, θα νοιωσω καποιος.
δες τον θησεα, που καταφερε και βγηκε πιασμενος απο τον μιτο της αριαδνης. παρεμπιπτοντως, λες να αληθευει πως η αριαδνη ειχε μεγαλη μυτη;
Αλλαδδιν ιμμν Αμπου Συνας
αν ήμουν ποντίκι με αυτή εδώ τη συνειδητότητα (για να έχω τη δυνατότητα επιλογής αφηρημένων εννοιών), βουρ για όξω!
φαί έχει πολύ περισσότερο εκει έξω και σιγουρα δεν είναι όλο κλεισμένο μέσα σε κλουβί.
ξερω, ξέρω…;)
Λαβύρινθος είναι λοιπόν αυτός ο τόπος που παραδέρνω; Μπας και πρέπει να τον χαλάσω; Να φτιάξω κάτι άλλο πιο απλό; Λίγο ακόμη να προσπαθήσω ν’ ανοίξω το κλουβί για ν’ αρπάξω το τυρί που μου γυαλίζει καιρό τώρα. Ύστερα…θα κάνω κάτι άλλο (αφιερωμένο στην 3ρ).
maxim, το ποντίκι δεν γουστάρει σούσι! ΛΟΛ!
pixie, ποιον να δελεάσεις, καλέ; Μόνο του πιάνεται το ποντίκι στη φάκα!
alladdin, λοιπόν, ρώτησα ένα προσφιλές μου πρόσωπο και μου είπε, πως δεν μπορεί να νοιώθει παγιδευμένος, οπότε θα έψαχνε την έξοδο. Και το μόνο που κάνει σ’ όλη του τη ζωή είναι να πετάει μες απ’ τα σίδερα ποδαράκι στο τυρί για τρίμματα. Έτσι ΛΕΝΕ οι άνθρωποι…
Όλο το φαϊ είναι εκεί έξω, ε dawk;
dora, ναι, ναι… Ας ανοίξουμε πρώτα το κλουβί και μετά κάνουμε τίποτα… άλλο!
Monday, May 21, 2007
Πρόσκληση για συμμετοχή ποιητών στον 2ο τόμο Ανθολογίας Χαϊκού” και στο “Ποιητικό Ημερολόγιο 2008”
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΧΑΙΚΟΥ, ενημερώνει τους έλληνες ποιητές ότι ο 2ος τόμος της Ανθολογίας Ελληνικού Χαϊκού είναι στο τελικό στάδιο και τους καλεί, εάν θα ήθελαν να συμμετέχουν με έργα τους, μέχρι τέλη Μαΐου 2007 να επικοινωνήσουν με τον Χρήστο Τουμανίδη που έχει την επιμέλεια ( Τηλ: 210 5225773 – Φαξ : 210 5201373 ).
Η επικείμενη έκδοση αποτελεί συνέχεια της πρώτης Ανθολογίας Ελληνικού Χαϊκού που είχε κυκλοφορήσει το 1996.
Τι λες λοιπόν καλή μου;
Έχουμε και λέμε:
1) Δεν θα ήθελα να ήμουν ποντίκι.
2) (επιστημονική άποψη) Αν μου ήμουν ποντίκι θα προσπαθούσα να βρω έναν αλγόριθμο συντομότερης διαδρομής προς την έξοδο με αναζήτηση κατά πλάτος ώστε να μην πέσω σε ατέρμον βρόγχο. (σε αντίθεση με την αναζήτηση κατά βάθος) Σε περίπτωση που δεν υπάρχει έξοδος (και αυτπο μπορείς να το βρεις σε σταθερό χρόνο μιας και οι διαδρομές είναι σταθερές σε αριθμό) θα προσπαθούσα να φάω το τυράκι μου.
3) (η άλλη οπτική γωνία) Όποιος κρετίνος με έκλεισε στο κλουβί σίγουρα παρακολουθεί να δει τι θα κάνω. Θα τον κοιτούσα στα μάτια και θα του έλεγα να με βγάλει έξω. Αν δεν έκανε κάτι τέτοιο θα προσπαθούσα να του σπάσω τα νεύρα κάνοντας τα αντίθετα από αυτά που θέλει. Ούτε τυρί, ούτε έξοδο κουφάλα. Γιατί και την έξοδο να βρεις σίγουρα θα σε βάλει να παίξεις άλλο παιχνίδι του. Καλά το τυρί κρύβει μεγάλη κομπίνα από πίσω. Το μυρίζομαι…
Μαριονέτα δεν γίνομαι ακούς??
Το κατεστημένο μου μέσα!!!!
dora, λες;; Δεν θα μας πάρουν με τις λεμονόκουπες;
par…aloge, καλά… κράμα μαθηματικού μυαλού και προδωμένου θρησκευτικού φουνταμενταλισμού… Τι να πω; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!!