Κλασική απάντηση σκυλοσουξεδιάρας σε συνέντευξη:
Έχετε ελαττώματα;
Βεβαίως. Το μεγαλύτερο ελάττωμά μου είναι η ειλικρίνεια. Κι ότι είμαι πολύ αυθόρμητη…
Όλοι τις έχουμε ακούσει αυτές τις ατάκες από πολλά στόματα. Και γελάμε. Μήπως όμως κάποιες απ’ αυτές λένε (κατά λάθος) την αλήθεια; Μήπως πραγματικά η ειλικρίνεια κι ο αυθορμητισμός καταντάνε σε ορισμένες περιπτώσεις ελαττώματα;
Χθες πήγα στο σπίτι μίας γυναίκας, που δεν γνώριζα. Με είχαν προετοιμάσει ψυχολογικά για την «ειλικρίνειά» και τον «αυθορμητισμό» της, αλλά αυτό που συνάντησα ήταν πέραν κάθε προσδοκίας ή φόβου.
Απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο με πλάκωσε σε κάτι εντελώς-μα εντελώς προσωπικές ερωτήσεις, για να μου «ομολογήσει» 2!! λεπτά αργότερα, πως την απογοήτευσα με τις απαντήσεις μου…
Ο.Κ., τι να κάνουμε, πάμε παρακάτω. Συνεχίζει στο ίδιο ύφος και στυλ. Ό,τι και να έλεγα, έπρεπε να το ερμηνεύσει και να το κρίνει. Τις περισσότερες φορές δε να το κατακρίνει. Για όλα είχε μία θεωρία, για όλα ήξερε εκείνη τις σωστές απαντήσεις.
Ό,τι κι αν έλεγα εγώ, ήταν απλά λάθος.
Ήμουν ανώριμη, μικρή, συντηρητική, ασεβής, συσκοτισμένη, ανέντιμη…
Και μόλις άρχισα να εκφέρω κι εγώ κάποια γνώμη για τα λεγόμενά της, έγινα βεβαίως-βεβαίως και επιθετική!!
Κάπου εκεί άρχισε να τριγυρνάει στο μυαλό της η ιδέα να με διώξει, αλλά το κράτησε χάριν του κοινού μας φίλου. Ακόμα κι αυτό η ίδια μας το εκμυστηρεύτηκε λίγο αργότερα.
Συνεχίζοντας την κουβέντα, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να παίξουμε το εξής παιχνίδι: να πούμε όλοι τη γνώμη μας για όλους. Τότε εξέφρασα κι εγώ κάποιες σκέψεις μου για τη συμπεριφορά της. Το συμπέρασμά της ήταν, πως τη μίσησα, γιατί δεν είμαι σε θέση να διακρίνω τις καλές της προθέσεις και την βαθιά αλήθεια των όσων μου έλεγε.
Γιατί είμαι «αρσενική», κι οι άντρες είναι πλάσματα υποδεέστερα. Όχι απλώς αρσενική. Λιγότερη κι από άντρα. Έχω χάσει εντελώς τη μαγική θηλυκή πλευρά μου, το ένστικτό μου, και έχω βεβηλώσει τα χαρίσματα, που μου χάρισε η φύση…
Αυτό μάλλον αποτελεί για εκείνη την ύστατη προσβολή, που θα μπορούσε να μου κάνει! Εγώ, να σας πω την αλήθεια, μια χαρά τους βρίσκω τους άντρες…
Τέλος πάντων, κάποια στιγμή πήρε τη μεγάλη απόφαση και μας έδιωξε. Είχε -για κάποιον άγνωστο σε μένα λόγο- δακρύσει και μας είπε, πως την κουράσαμε και θέλει να πάει για ύπνο.
Τόσο λοιπόν κράτησε η ευτυχής γνωριμία μας…
Άδοξα ξεκίνησε, άδοξα κατέληξε. Εν ονόματι της ειλικρίνειας. Κρίμα δεν είναι;
Υ.Γ. Η αλήθεια είναι πάντως, πως η συζήτηση μ’ αυτή τη γυναίκα με ενέπνευσε για ένα σωρό θέματα. Όλη τη βδομάδα θα γράφω!
Να εμπιστεύεσαι αυτούς, που ψάχνουν την αλήθεια.
Να αμφισβητείς αυτούς, που την έχουν βρει.
Andre Gide
Πώς άντεξες τόση ώρα εκεί;
Καλή είναι η ειλικρίνια αλλά αυτο που περιγράφεις είναι έλλειψη σεβασμού και εγωκεντρικότητα απο τη μεριά της.Επιπλέον δεν νομίζω να είναι και τόσο αυθόρμητη απλά θέλει να τα έχει όλα κάτω απο τον έλεγχο της.Οταν δεν ακούει κατι που δεν χαιδεύει τα αφτιά της αμύνεται με επίθεση:)
Άλλο ειλικρίνεια και άλλο γουρουνιά… Αυτή είναι η γνώμη μου. Δεν μπορείς να πετάς στη μούρη του άλλου ότι σου έρχεται στο κεφάλι σου… Τόσο απλά.
Κατά τη γνώμη μου, το να είσαι ειλικρινής είναι μια ολόκληρη στάση ζωής. Πάνω απ’όλα στον εαυτό μας και στις ανάγκες μας.
Το να είναι κάποιος 24/7 κινητό πυροβόλο που πληγώνει με δικαιολογία την ειλικρίνεια, δεν οφελεί κανέναν… Ναι, αν θέλει κάποιος λέει την αλήθεια (κάποιοι ίσως δεν θέλουν ποτέ να την μάθουν).
Συμπλήρωση: Θεία του συζύγου μου σε γάμο πρόσφατα “α, αυτό το ρουχαλάκι το φορούσες και πέρσι στο γάμο του Αντώνη! Πώς και δεν πήρες άλλο;” Και βγάζει από την τσάντα της μια φωτογραφία μας με τον εγγονό Αντώνη.
Ψύχραιμη εγώ, από τις πολλές ειλικρινείς κυρίες που έχω συναντήσει στη ζωή μου, της λέω “ε, ρε θεία δεν υπολόγιζα να σε βρω εδώ στο γάμο, θα φορούσα ένα καινούργιο που είχα πάρει…”
απάντηση η θεία “Δεν πειράζει παιδί μου, την άλλη φορά…”
lol
Πρόσθεσε και την υπογραφή μου στο ποστ σου, αν θες.
Kι ας μην ήμουν στη συμμάζωξη.
Είναι κάποιοι που δεν το καταλαβαίνουν ότι γίνονται αγενείς.
Είναι όμως και κάποιοι που την αγένεια την ονομάζουν ειλικρίνεια.
Κακώς εννοούμενη ειλικρίνεια.
Άλλο ειλικρίνεια, άλλο αγένεια.
Όσο γιά τις “καλές προθέσεις” της, ξέρεις: ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος μ’ αυτές…
Άντε, τα πήρα πρωινιάτικα!
pixie, ναι, σαφής έλλειψη σεβασμού…
alexandra, μάλλον ήθελε -και καλά- να με ταρακουνήσει…
andy, την υπογραφή σου να προσέχεις, πού τη βάζεις…
ladybug, αγενής ειλικρίνεια ή ειλικρινής αγένεια;
dodos, ναι, αυτό με τις καλές προθέσεις με προβλημάτισε κι εμένα πιο πολύ απ’ όλα. Γιατί αυτή πραγματικά πίστευε, ότι το κάνει με καλό σκοπό…
Στο τέλος μου είπε: “Ελπίζω τουλάχιστον να τα σκεφτείς αυτά, που σου είπα, αργότερα, μόνη σου”. Ίσως είναι απ’ τη φύση της δασκάλα. Ίσως, αν έμενα κι άλλο, να μου έβαζε και τιμωρία (να τα γράψω 100 φορές, να τα εμπεδώσω…)
Synas,
καθαρή, ξεκάθαρη αγένεια, που την ονομάζουν ειλικρίνεια προκειμένου να έχουν το άλλοθι των καλών προθέσεων.
H πολύ ειλικρίνια κάνει κακό.
Είδατε τι έπαθε ο Ουγγρος ο Πρωθυπουργός;
oh my God…
προκλητικά χυδαία η κυρία… χαίρομαι που δεν θα την ξαναδείς!
=))
ladybug, δεν ξέρω, πώς σκέπτεται ο καθείς… Μπορεί να το βλέπει πράγματι έτσι… Τι να πω; Όλο παράξενα βλέπω τελευταίως… Ή πάλι μπορεί να έχω μπλέξει και με κακές παρέες…
BadlyDrawnBoy, καλώς τον! Πώς κι απ’ τα μέρη μας;
alexandra, δεν είναι και σίγουρο, πως δεν θα την ξαναδώ. Αλλά μάλλον…
andy, μη γελάς καθόλου!!
:-))
mariosp, σ’ άρεσε;