Δεν πρόκειται να μαρτυρήσω την αλήθεια μου.
Η ζωή μου με κατασκοπεύει
και ευκαιρία ψάχνει για να με καταδώσει
σε βάναυσες αρχές, απρόσωπες
και δήθεν ηθικές.
Βασανίστε με, κάντε μου φάλαγγα,
χτυπήστε με με καταλόγους τηλεφωνικούς
να μην διακρίνει κανένας τα σημάδια.
Όμως εγώ δεν θα ενδώσω.
Ούτε ποτέ θα την προδώσω…
την αλήθεια μου…
Αντέχεις?
Σε θαυμάζω.
Θέλει δύναμη…
Έχεις την αγάπη μου!
κι όλα αυτά εσύ σε σένα;;
μοιάζει να “βλέπεις” αόρατους εχθρούς
ή κάτι δεν κατάλαβα;;
καλή σου μέρα
🙂
Τυχερός όποιος ξέρει την αλήθεια του. Γιατί φροντίζουν όλοι να μας την διαστρεβλώνουν εξ απαλών ονύχων…
ladybug, προσπαθώ…
sofi-k, πείσμα θέλει.
alkyoni, αόρατους εχθρούς δεν βλέπω. Αόρατα χαρτιά μετανοίας βλέπω όμως να υπογράφουμε.
3 pad, την αλήθεια του… Πολύ γενικό… Κάθε φορά μία αλήθεια του…
Τι αλαβάστρινο και εύθραστο προσωπάκι είναι αυτό. Και πανέμορφο. Κράτα την αλήθεια σου σφιχτά και μη τη μοιραστείς αν δε θέλεις παρά μόνο όταν και σε όποιον θέλεις. Και μακάρι ποτέ σου να μην αναρωτηθείς “είναι αυτή η αλήθεια?”
Φιλιά σε σένα και στα ωραιότερα κείμενα που διαβάζω εδώ
pussy, σ’ ευχαριστώ πολύ… Πάντα αναρωτιέμαι, δε μπορώ να κάνω αλλιώς… Αλλά συχνά αφήνομαι να βιώνω βαθιά μία “αλήθεια” μου… και την υπερασπίζομαι…
η αλήθεια σου τόσο δικιά σου
μόνο για σένα
πρέπει να ξέρει κάποιος να την κρατάει…
πολύ όμορφη η φωτογραφία
καλό σου σαββατοκύριακο