Επιλογή Σελίδας

Munich

από | Σεπ 29, 2006 | Χωρίς κατηγορία

Κάθισα χθες κι έφαγα τις μεταμεσονύκτιες ώρες μου, για να δω το «Μόναχο» του Spielberg. Τι βαρεμάρα, τι ανεμπνευσιά! Ο καημένος ο Spielberg γέρασε, μου φαίνεται…

Έπρεπε όμως κι αυτός να πει (πάλι) κάτι για τους Εβραίους και τους Παλαιστίνιους κι αυτό το γ… το Μεσανατολικό, που βασανίζει την ανθρωπότητα από πάντα κι εμένα προσωπικώς απ’ το σχολείο… Τα πετρέλαια της Μοσούλης, S.O.S.!!

Έπρεπε να μας πει, πως όλοι ίδιοι είναι, πως όλοι άνθρωποι είναι…
Κι οι πληρωμένοι δολοφόνοι οι καημένοι άνθρωποι είναι, έχουν αισθήματα, έχουν οικογένειες, αγαπάνε, πονάνε…

Έχουν ιδεολογία, έχουν αγάπη πρωτίστως για την πατρίδα και το μόνο, που ζητάνε απ’ τη ζωή τους, είναι ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους και χώμα, που να το ονομάζουν δικό τους… Όπου θα ζουν ασφαλείς(;) με τους δικούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους θα ξέρουν, πως αυτό το κομμάτι γης τους ανήκει…

Εβραίοι και Παλαιστίνιοι παλεύουν για το ίδιο πράγμα. Για μια θέση στον ήλιο…

Οι Εβραίοι είναι και πολύ κατατρεγμένος λαός, ίσως να το δικαιούνται κάτι τις παραπάνω… Απ’ τη δική τους οπτική γωνία τα βλέπουμε όλα εξάλλου. Μ’ αυτούς ταυτιζόμαστε. Γι’ αυτούς πονάμε, όταν πεθαίνουν… Είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας.

Δεν φταίνε αυτοί. Οι υπόλοιποι λαοί, αυτοί οι κακοί που τους κατεδίωξαν, φταίνε…
Τους πόρωσαν και κάνουν πια κι αυτοί πράγματα «όχι και τόσο ηθικά», όσο η αγνή ψυχή ενός Εβραίου διατάζει…

Κι η Εβραία μάνα δεν είναι άκαρδη, που αφήνει το παιδί της στο κιμπούτς να γίνει καλός στρατιώτης… είναι αγωνίστρια, είναι πατριώτισσα… και περήφανη μάνα… το παιδί της πρέπει να κάνει τα πάντα γι’ αυτήν τη μεγάλη ιδέα του Ισραήλ. Τα πάντα…

Η γυναίκα… η γυναίκα στην ταινία είναι σκληρή σαν πέτρα…

Ωραίο πάντως ήταν το τέλος, που δείχνει τον Εβραίο πρωταγωνιστή να πηδάει τη γυναίκα του και ταυτόχρονα σκηνές φρίκης. Είναι το μήνυμα μάλλον της ταινίας:
«Έτσι πηδάμε εμείς οι Εβραίοι… Με πάθος!»

Υ.Γ. Α, και την Αθήνα την παρουσιάζει τουλάχιστον ως πόλη του Τρίτου Κόσμου…

Υ.Γ. (2) Ήθελα να βάλω το θέμα της ταινίας για μουσική υπόκρουση, αλλά είναι κι αυτό τόσο φρικτά βαρετό, που το μετάνοιωσα… Κι ο Bob Dylan δηλαδή δεν πάει πίσω… αλλά το Blowin’ in the Wind θεωρείται κάτι σαν αντιπολεμικός ύμνος…

10 Σχόλια

  1. ladybug

    Καλά έκανα και δεν το είδα δηλαδή…
    Καλημέρα.

    Απάντηση
  2. Lex_Luthor06

    Ούτε αυτό το Syriana έλεγε τιποτα.
    Ισως φταιει το θεμα. Εχει πολλά να πεις και άλλα τοσα που πρέπει να προσεξεις να μην πεις.

    Απάντηση
  3. An-Lu

    Κατά βάση συμφωνώ μαζί σου.
    Όσο για την Αθήνα, στα 70’ς κάπως έτσι ήταν…εκτός αν εννοείς τη έκρηξη στην Κύπρο.
    Σε χαιρετώ και μακριά από τη Συριάνα επίσης….Η βαρεμάρα…

    Απάντηση
  4. kolassasB

    Συμφωνώ με την παρέα, η ταινία ήταν μούφα, το μόνο που άξιζε ήταν το πως λειτουργούν όλα αυτά τα κυκλώματα των πληρωμένων δολοφόνων.
    Επειδή έχει περάσει λίγος καιρός που έχω δει την ταινία, αν θυμάμαι καλά η Αθήνα ήταν μαϊμού, η σκηνές δεν πρέπει να είχαν γυριστεί στην Αθήνα, μας έδειχνε πολύ χάλια δεν νομίζω ότι είμαστε έτσι το 70, άλλωστε τότε ήμουν σε ηλικία που την θυμάμαι αρκετά καλά.
    Για την οπτική γωνία τώρα, Synas said, θυμάμαι πριν καιρό κάποια εφημερίδα ή περιοδικό είχαν βάλει δίπλα-δίπλα δύο ανακοινώσεις, η μία ήτα της Αγγλικής κυβέρνησης από την εποχή που οι Εβραίοι έκανα απόβαση με κάθε μέσο στα παράλια του σημερινού Ισραήλ ,γύρω στο 48-49, με αποτέλεσμα να έρθουν σε σύγκρουση με τον αγγλικό στρατό που υπήρχε τότε στην περιοχή και χαρακτήριζε του Εβραίους τρομοκράτες και δολοφόνους, ναι-ναι τρομοκράτες!! Η άλλη ήταν της ισραηλινής κυβέρνησης που χαρακτήριζε τρομοκράτες και δολοφόνους τους Παλαιστινίους. Τα κείμενα ήταν πανομοιότυπα μόνο εκεί που υπήρχε η λέξη Ισραηλίτης τώρα ήταν η λέξη Παλαιστίνιος!!!
    Για κάτι όμως για το οποίο , ας μου επιτραπεί η λέξη, τους θαυμάζω, είναι πως αυτός ό λαός ο χωρίς πατρίδα για χιλιάδες χρόνια και σκορπισμένος σε όλη την γη κατάφερε όχι μόνο να μην αλλοιωθεί αλλά και να μείνει ενωμένος. Ίσως το μυστικό να βρίσκετε σε αυτό που είχε πει ,αν δεν κάνω λάθος ο Ρότσιλντ, δώστε μου εμένα την κεντρική τράπεζα ενός κράτους και την κυβέρνηση σε όποιον θέλετε.
    Μια φορά εγώ θυμάμαι την Γιαγιά μου που μου έλεγε ότι κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους γιατί έχουν τα βιβλία του θεού.

    Απάντηση
  5. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    ladybug, δεν λες τίποτα… Καλή σου μέρα κι εσένα! (αν και είναι μεσημέρι τώρα, δεν πειράζει…)

    lex_luthor06, ναι, δεν ξέρεις ποτέ από πού θα σου σκάσει…

    an-lu, την Κύπρο την έδειχνε ψιλοκυριλέ. Την Αθήνα έθαβε…

    kolassas, Θεός-Χρήμα-Προπαγάνδα, το τρίπτυχο της επιτυχίας…

    Απάντηση
  6. Eleni63

    Ο Σπήλμπεργκ γέρασε? γιατί πριν δεν έκανε ταινίες προπαγάνδας? Νομίζω ότι ο σύγχρονος κινηματογράφος είναι γεμάτος από ταινίες προπαγάνδας. Το κρίμα με το Σπίλμπεργκ είναι ότι γεννήθηκε ταλαντούχος. Και σκέπτομαι γιατί το ταλέντο στην υπηρεσία της προπαγάνδας? όμως και αυτό συμβαίνει συχνά.

    Απάντηση
  7. Pixie

    Είναι Εβραίος και γι αυτο φαντάζομαι και η εμμονή που καταντάει κουραστική.Δεν την έχω δει την ταινία και σίγουρα και η προηγούμενη ήταν απαράδεκτη (ο πόλεμος των κόσμων).Ομως στο παρελθόν έχει σκηνοθετήσει έργα που μου αρέσουν πολύ π.x minority report.
    Ο κάθε σκηνοθέτης προπαγανδίζει τα πιστεύω του δεν είναι λογικο; Απλά επιλέγει ο καθένας τι του ταιριάζει.
    Hollywood ή Bollywood! 🙂

    Απάντηση
  8. Ανώνυμος

    Ευτυχώς που την είδα στο DVD έτσι ώστε τα τελευταία 35′ τα πήγα με fast forward γιατί δεν άντεχα άλλο.

    Απάντηση
  9. Αλεξία Ηλιάδου (synas)

    eleni63, το «γέρασε» δεν αναφέρεται στην προπαγάνδα, αλλά στην κοινοτοπία της παρουσίασης. Κάνε μας την προπαγάνδα σου, ρε φίλε, διασκέδασέ μας όμως και λίγο τουλάχιστον… όχι έτσι, στην ψύχρα…

    pixie, τι είν’ το Bollywood, γλυκιά μου;;

    confused, γμτ! Δεν το σκέφτηκα να το κάνω κι εγώ αυτό!

    Απάντηση
  10. Pixie

    Bollywood ειναι οι ινδικη βιομηχανία ταινιών που προσπαθεί να μοιάσει στο hollywood αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ χαμηλό και κίτς.
    Εχουν απίστευτο πάντως γέλιο!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο θυμός μπορεί να ελεγχθεί

Ο κατευνασμός της εσωτερικής σου πάλης, όταν θυμώνεις, η θυσία της παρορμητικότητάς σου, να μην εκφράσεις την οργή, την αρνητικότητά σου, ούτε με χαστούκι, ούτε με βλέμμα, ούτε με λόγια υποτιμητικά, να μην δεις τον άλλο ως εχθρό, αλλά πιθανώς κάποιες φορές και με...

Μια παράξενη πλάνη

Μια παράξενη πλάνη

Η ομορφιά περνά μέσα απ’ το χρόνο αγνοώντας τις παρεμβάσεις του. Η ομορφιά δεν φέρει καρπούς, ούτε αναπαράγει τον εαυτό της. Είναι αιώνια.

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου

Όλοι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια στους αιώνες των αιώνων. Αυτό που μετράει είναι η οπτική σου και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Πήγε όντως το 2020 χαμένο;

Για μένα και για πολλούς άλλους, το 2020 υπήρξε ιδιαιτέρως δημιουργικό. Όταν σου χαλάνε την καθημερινότητα, μπορείς να κάνεις πολλά άλλα.

Subscribe to Our Newsletter

Daily Inspirational Thoughts in your Inbox!

Pin It on Pinterest