Δέσμευση…
Μια έννοια με a priori αρνητική χροιά. Κάτι από φυλακή θυμίζει.
Την ζούμε όμως τόσο συχνά… τόσο αναπόδραστα συχνά…
Δεσμεύεσαι στο γάμο, σε μία σχέση… στη δουλειά, σε χρονοδιαγράμματα…
Δεσμεύεσαι να πεις την αλήθεια ή να κρατήσεις ένα μυστικό… μία υπόσχεση…
Δεσμεύεσαι προς τον ίδιο σου τον εαυτό…
Πώς αλλιώς να προχωρήσει κάτι; Χύμα στο κύμα; Γίνεται αυτό;
Πώς να εμπιστευτείς τον άλλον;
Πώς να σχεδιάσεις τις δικές σου κινήσεις, όταν είναι αλληλοεξαρτώμενες;
Κι όταν κάποιος αρνείται να δεσμευθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο,
δεν δεσμεύει εσένα στην αναμονή και την απραξία;
Μπορείς άραγε να συνυπάρχεις δίχως δεσμεύσεις;
Μπορείς καν να υπάρχεις;
…δεν μπορείς.
Δεν μπορείς. Σε τίποτα. Τρομερό πράμα…
τα “υπαρξιακά’ σήμερα στο μπλογκοχωριό..
πέρνα μια βόλτα απ τη bebelac 🙂
“Κι όταν κάποιος αρνείται να δεσμευθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο”,
θα τον δεσμεύσει κάποιος άλλος…
>Πώς αλλιώς να προχωρήσει κάτι;
>Χύμα στο κύμα; Γίνεται αυτό;
σου έχει τύχει ποτέ να δεις κύμα, μεγάλο κύμα και να μη νιώσεις την επιθυμία να αφεθείς “χύμα στο κύμα;”
>Πώς να εμπιστευτείς τον άλλον;
Με αναφορά στη διαίσθησή σου. Ρώτα τον εαυτό σου: “να εμπιστευθώ;” κι ακολούθα την 1η απάντηση.
>Πώς να σχεδιάσεις τις δικές
>σου κινήσεις, όταν είναι
>αλληλοεξαρτώμενες;
I beg your pardon! Καλά θα το αλλάξω από hracker και θα το κάνω βλάκερ. Για να καταλάβω ρε κορίτσι, για τις σχέσεις των ανθρώπων αυτές τις κοντινές μιλάμε ή για παιχνίδια πολέμου; Γιατί εκεί ναι, έχουμε σχεδιασμούς με απότερους στόχους, θυσίες για τελικούς σκοπούς, επιδείξεις ισχύος, προκαλύψεις και γενικώς όλα τα καλούδια της στρατηγικής. Αν όμως αυτά τα στουμπώσεις στις διαπροσωπικές σχέσεις, ε, φασκέλωσέ τα, δεν χωράει ανάλυση τότε.
>Κι όταν κάποιος αρνείται να
>δεσμευθεί καθ’ οιονδήποτε
>τρόπο,
Oh my God! Το “αρνείται” προϋποθέτει ότι κάποιος του το ζήτησε (σααααντ), άρα χάσαμε τον όμορφο ορισμό της δέσμευσης που έδωσες ότι δηλαδή γίνεται με αναφορά μόνον στον εαυτό!
>δεν δεσμεύει εσένα στην
>αναμονή και την απραξία;
Παραφράζοντας τον σοφό, εγώ ο βλάκερ κραυγάζω: δυστυχώς είμαστε αδέσμευτοι! (το δυστυχώς με την έννοια της ευθύνης, όχι της κακής τύχης, ε).
mariosp & 3 pad, πώς φαίνονται οι υπεύθυνοι άνθρωποι!
alkyoni, υπαρξιακό; Χμμμ… όλα τέτοια δεν είναι εντέλει;
dodos, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
hracker, μου φαίνεται, πως το ψιλοεγκλώβισες το θέμα στις ερωτικές σχέσεις. Αυτό που ήθελα να πω, είναι πως όσο κι αν θέλεις να είσαι αδέσμευτος, δεν μπορείς. Και όχι μόνο, γιατί δεν “σ’ αφήνουν”, αλλά γιατί φτάνεις σε προσωπικά αδιέξοδα. Οι επιθυμίες από μόνες τους απαιτούν κάποιο είδος δέσμευσης για να εκπληρωθούν.
Μα γι αυτό μας ξεχώρισες από το πλήθος… Για την υπευθυνότητά μας πάνω απ’ όλα!
…όλα… ναι…
>μου φαίνεται, πως το
>ψιλοεγκλώβισες το θέμα στις
>ερωτικές σχέσεις.
!?!?
θα σε παρακαλούσα να μου βρεις έστω και μια λέξη που στηρίζει την υποθεσή σου. Εγώ για τις κοντινές σχέσεις των ανθρώπων μίλησα. Κάποις από αυτές είναι και οι ερωτικές, αλλά ούτε καν τις ανέφερα !!!!!!
@mariosp
βρε Μάριε, ούτε 1 στις 10 δεν κατάφερα να καταλάβω τι εννοείς. Είναι και που είμαι ολίγον βλάκερ, αλλά σε ένα σοβαρό blog σαν αυτό της synas, εγώ θα χαιρόμουν πολύ να διάβαζα τουλάχιστον περισσότερα από 0 ρήματα για να καταλάβω τι εννοείς. Έχω μπει και στο δικό σου οπότε φαντάζομαι ότι είσαι αξιόλογη παρουσία και γι΄αυτό με ενδιαφέρει τι θες να πεις.
3 pad & mariosp, γι’ αυτό, γι’ αυτό… δεν το συζητάμε!
hracker, ναι, κακώς χρησιμοποίησα τη λέξη “ερωτικές”. Διαπροσωπικές σχέσεις.