Κάθε αποτέλεσμα έχει ένα αίτιο.
Και κάθε πράξη μία αντίδραση.
Αν κάποιος επιζητά την ειρήνη, δρα καταπραϋντικά.
Κι αυτός που θέλει τον πόλεμο, ενεργεί προκλητικά.
Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι πως είσαι κυανόκρανος,
όταν σε πιάνουν να βάζεις πυρκαγιές και να φυτεύεις νάρκες.
Κι ας λες -και ας πιστεύεις- πως είσαι ο Άγιος Ονούφριος
και πως το κάνεις για να κάψεις και να αποτάξεις τα κακά τα πνεύματα.
Τη ζωή θέλεις ν’ ανατινάξεις.
Μα η ζωή πάντοτε αντιστέκεται.
Και πάντα πείθει τον εαυτό της, πως πρωτίστως πρέπει να επιζήσει.
Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και με όποια έκβαση των πραγμάτων…
…πλην της εκμηδένισής της.
και την εκμηδενισή της..
αν χρειαστεί.
Υ.Γ. και σχόλιο για ..γοργόνες
ετεροχρονισμένο..ένεκα γιορτής.
Ευχαριστώ για τα χρόνια πολλά ..αλλά ήταν ανάγκη να με “δέσεις κόμπο”
Μήπως γι αυτό είναι που τα τραβάμε όλ’ αυτά; Επειδή θέλουμε να την ανατινάξουμε, αντί να συμπορευτούμε μαζί της…
3pd είναι ρητορικό το ερώτημα;
σπίθα, sorry μωρέ… Έτσι μου βγήκε. Πάντως, ειλικρινά ευχή ήταν… Άσχετα με την κατάληξη, που συχνά έχει.
Και ναι, μερικές φορές η ζωή δέχεται ακόμα και να εκμηδενιστεί… για μια ιδέα ή για κάποια άλλη ζωή…
3 pad, ξέρω ‘γώ; Μπορεί. Ας αναγνωρίζουμε τουλάχιστον, πως συχνά οι προθέσεις μας είναι διαφορετικές από αυτές που νομίζουμε ή υποστηρίζουμε πως έχουμε. Για να μην αναφερθώ και στα αποτελέσματά τους…
ωσηε, …
έτσι είναι… ονομάζεται δρόμος της τέχνης…
τελικα για αλλη μια φορα..αλλες ειναι οι προθεσεις μας,αλλοιως ενεργουμε,κι αλλο εισπρατουμε;
ιιιιιιιιιιιι!!!
ωσηε, meaning;
φεγγαραγκαλιές, όχι βρε… προς Θεού!
“είναι οι προσπάθειές μας,των συφοριασμένων-
είναι οι προσάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε-κομμάτι
παίρνουμ΄επάνω μας-κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες”
(τού Καβάφη είναι)
(κι ένα “αχ” τής ερμίας)
🙂
ερμία, είναι κι η ίδια η ζωή πόλεμος, γμτ… Σχήμα οξύμωρον. Αδιέξοδο…